Met NAH ook meedoen in de maatschappij

Toen Guus ongeveer twee jaar geleden zei dat hij een bijbaan ging zoeken stonden wij niet meteen te juichen. Natuurlijk waren we enthousiast over zijn enorme drive, die leek wel onuitputtelijk! Maar we hadden ook direct onze vraagtekens; kon Guus wel ergens werken, kon hij dit volhouden, wat zou hij dan kunnen doen en wie wil daar zijn tijd en energie in investeren, kortom veel vraagtekens en onzekerheden. 

Wie niet waagt...
Guus zijn plan was werken bij Frans, Marijke en Len van Drankenhandel Veelers in Vasse. Hij kende Frans al lange tijd en had wel een klik met hem. We hebben destijds met Guus besproken wat hij dacht te kunnen doen bij Veelers. Daar had hij wel over nagedacht: opruimen, emballage sorteren, spullen wegbrengen.
Hoe regel je dan zo'n bijbaan? Eigenlijk zonder twijfel zei Guus dat hij Frans gewoon ging bellen of hij daar kon werken. Hoe simpel kan het zijn ...

Mooi dat Guus zo onbevangen was en het allemaal zelf wilde regelen maar dat heeft ook zo z'n nadelen. De onbevangenheid en het niet goed kunnen overzien van de consequenties van zijn niet aangeboren hersenletsel kunnen zorgen voor overschatten, overvragen en daardoor overbelasten. 

Voordat Guus contact opneemt met Frans gaat Jörg naar Frans en Marijke. Hij heeft gevraagd of er mogelijkheden zijn voor Guus en ze hem een bijbaan kunnen bieden. Jörg heeft verteld wat de fysieke en mentale moeilijkheden zijn voor Guus en dat hij waarschijnlijk meer begeleiding en aansturing nodig zal hebben dan een ander met een eerste bijbaan. Frans en Marijke beseffen zich dat het extra tijd en energie gaat kosten, ondanks dat stonden ze er positief in en wilden ze Guus deze kans geven. Ze hebben afgesproken dat Guus zelf gaat bellen en hij dan een sollicitatiegesprek heeft met Frans.

Was het antwoord van Frans en Marijke negatief geweest dan hadden we Guus een andere kant op proberen te praten. We willen hem toch wel negatieve ervaringen en teleurstelling besparen, daar heeft hij er al zoveel van gehad!

Solliciteren
Guus belde met Frans en werd uitgenodigd voor een gesprek, het was een leuk en goed gesprek. Guus vertelde wat hij dacht te kunnen doen en Frans had nog een aantal andere taken voor hem. Trots kwam Guus terug; hij kreeg een contract en kon beginnen. De afspraak was dat hij iedere dinsdagmiddag en vrijdagmiddag na school komt werken. Wat een mooie opsteker!

Werkzaamheden
In de praktijk is het werken voor Guus een hele uitdaging. Na school nog een paar uur werken is fysiek zwaar voor hem. Hij wil zo graag en doet het allemaal wel maar het kost hem veel energie. Allemaal nieuwe indrukken, werkzaamheden en taken, zoeken naar spullen, iemand die hem zegt wat hij moet doen en hoe hij het moet doen, het valt allemaal niet mee.
Het sorteren van de emballage lijkt zo simpel maar is voor Guus een hele klus. De emballage die van horecabedrijven komt moet worden uitgezocht en in de juiste kratten worden gesorteerd. De volle kratten met lege flessen moeten worden opgestapeld op een pallet zodat ze terug kunnen naar de leverancier.
Guus ziet door de bomen het bos niet en heeft geen idee hoe en waar te beginnen. Marijke helpt hem om structuur te krijgen, een vaste volgorde van werken zodat alles netjes en goed gebeurt. Door de problemen die Guus heeft met het verwerken van informatie duurt het een tijd voordat hij zich de werkzaamheden 'eigen' maakt. Zijn fysieke uitdaging qua lopen, zijn balans en een linkerarm en -hand die niet optimaal functioneren zorgen ervoor dat het allemaal langer duurt. Voor Frans en Marijke is dit geen probleem, Guus zelf vindt het een enorm probleem! Het frustreert hem dat hij de werkzaamheden niet zo snel kan als de anderen die bij Veelers werken.
Ook alle andere werkzaamheden zoals het vegen van de loods, opruimen, glazen wassen, kleine bestellingen pakken en grasmaaien kosten niet alleen meer tijd om te leren, ook de uitvoering duurt langer.

Ervaring 
Twee middagen is uiteindelijk toch te veel, Guus werkt nu op vrijdagmiddag en dit gaat prima. Hij moet leren plannen, overleggen, aangeven wanner iets niet lukt, vragen hoe hij iets moet doen, tijdig afmelden als hij niet kan, kortom leren om verantwoordelijkheid te nemen.
Hij heeft goed contact met alle medewerkers bij Veelers en hij vindt het leuk en gezellig. Hij gaat met jongens mee op de vrachtwagen om bestellingen te bezorgen bij de horecabedrijven. Dat zijn weer nieuwe werkzaamheden en nieuwe ervaringen.
Guus wordt gewaardeerd om wat hij doet maar vooral om wie hij is. Wat een positieve ervaringen krijgt hij op deze leerplek!

Marijke, Frans, Len, Tom en Alwie super bedankt! 

Ik heb het
nog nooit
gedaan,
dus ik denk
dat ik het
wel kan

Pipi Langkous