It's all about Mentelity

Nu we terug zijn uit Zwitserland en we weer in het 'gewone leven' verder gaan, merk je pas hoe prettig de 'bubbel' was waarin we zaten. Een 'bubbel' bestaande uit een grote groep mensen met hetzelfde doel; plezier maken met skiën en/of snowboarden en kijken naar mogelijkheden, niet naar beperkingen. Het grootste deel van deze mensen heeft een fysieke beperking. Deze mensen zijn in hun leven geconfronteerd met aangeboren letsel, ernstige ziektes en/of ongelukken. Niemand is gelijk en toch is iedereen hier gelijk. In deze 'bubbel' kan en mag iedereen zichzelf zijn, niemand wordt buitengesloten, welke fysieke of cognitieve uitdaging er ook is en iedereen wordt gewaardeerd en geroemd om wie hij/zij is. 

Een ander deel van deze groep mensen zijn familieleden; ouders, partners, kinderen, broers en/of zussen. Mensen die vaak al veel hebben meegemaakt en zorgen hebben; de toekomst van hun kind, man/vrouw, broer/zus is vaak onzeker op allerlei gebieden, daardoor is het vaak confronterend en verdrietig. Het is emotioneel zwaar om hier goed mee om te gaan. In deze 'bubbel' zit iedereen in hetzelfde schuitje, het mag er allemaal zijn en er is alleen maar begrip en steun. 

De laatsten van de groep zijn de vrijwilligers, zonder hen geen Mentelity Games. Mensen die zich belangeloos inzetten om anderen te laten genieten. Ze helpen met skiën, snowboarden, begeleiden mensen met een visuele beperking en doen allerlei hand- en spandiensten. Wat een enthousiaste, betrokken, geduldige en lieve mensen. Fantastisch! En dat allemaal omdat er een vrouw was met een droom. 

Everything is possible! 
"Ik heb een droom," zei Bibian Mentel. Gelijke kansen voor iedereen die geconfronteerd wordt met een fysieke beperking. In de ogen van Bibian Mentel gaat het niet om beperkingen, zij noemt het uitdagingen. Iedereen heeft het recht om de beste versie van zichzelf te worden. Een enthousiast team heeft na het overlijden van Bibian Mentel in maart 2021 de missie om haar droom uit te laten komen. Dit doen ze door mensen te inspireren en te motiveren om in beweging te komen en hun dromen na te jagen. Het hele jaar door worden er door de Mentelity Foundation activiteiten georganiseerd waaronder; snowboarden, super, een stranddag met activiteiten, wakeboardclinic en ook de Mentelity Games. Een vierdaags ski- en snowboard evenement voor mensen met een fysieke uitdaging. Dit wordt gehouden op de pistes van Saas Grund in Zwitserland. Bij de Mentelity Games wordt gekeken naar mogelijkheden en niet naar beperkingen.

Hohsaas 12-uurs race 
Voorafgaand aan de Mentelity Games is er de Hohsaas race. Met een team van drie skiërs worden er twaalf uur lang afdalingen gemaakt. Deze estafette begint zaterdag om 0.00 uur en gaat door tot zondagmiddag 12.00 uur. Ieder team heeft zich laten sponsoren, in totaal is er € 178.583 opgehaald. Met het opgehaalde bedrag wordt een deel van de Mentelity Games gefinancierd. De prijs van de tickets die wij moeten betalen voor overnachting, skihuur en -les is hierdoor minder waardoor het voor een grotere groep mensen haalbaar is.

Mentelity Games
In 2019 voor het eerst georganiseerd en daarna in 2020 en 2021 niet doorgegaan door Corona gaat het nu wel door. Guus heeft zijn ticket gewonnen en dus gaan we dit jaar echt naar Zwitserland. Net als vele anderen hebben wij ervoor gekozen om met eigen vervoer te gaan. In de nacht van 2 april rijden we weg om in de loop van zondag aan te komen in een supermooi appartement in Saas Grund. Vanuit ons keukenraam hebben we zicht op de gondels die ons omhoog brengt naar de piste. Eerst rustig uitpakken en bijkomen van de lange reis. Aan het einde van de middag lopen we een rondje door het dorp en kijken alvast even bij de gondel. Voor ons is het lopen goed te doen maar om Guus nu ook met snowboard en -schoenen vijfhonderd meter te laten lopen, is niet zo'n goed plan. De energie die hem dat kost, kan hij beter gebruiken voor het snowboarden. We gaan dus met de auto naar de parkeerplaats, waar de gondel omhoog gaat.
Maandag is er nog geen les en dus gaan we op eigen initiatief naar de piste. De rit met de gondel is een kleine twintig minuten en we stappen uit op Kreuzboden, dit is 2400 m hoog. Het eerste wat je ziet, als je de gondel uitstapt, zijn vlaggen van de Mentelity Games en vlaggen met het lachende gezicht van Bibian Mentel. Jörg en ik kijken elkaar aan en denken hetzelfde: "Poeh, dankzij haar staan wij nu hier maar wat jammer dat we haar nooit hebben ontmoet!"
Er is voor ons een hele groep mensen met de gondel omhoog gegaan. Vrijwilligers van de Games die een dag gaan oefenen om een zitski te begeleiden. De Vereniging van Gehandicapte Wintersporters (VGW) heeft deze zitski's ter beschikking gesteld en leden van de VGW geven les en begeleiden anderen om het zitskiën te leren. Wij gebruiken deze dag om de boel een beetje te verkennen, we maken alvast een paar afdalingen en oefenen samen met Guus het snowboarden. De piste hier is een stuk hoger dan in Oostenrijk en het snowboarden gaat dan ook vrij hard. Als het Guus lukt om balans te houden en zelf te remmen gaat het prima, soms heeft hij niet voldoende balans en valt hij keihard op zijn kont en/of schouder.
Aan het einde van de middag komen er nog twee bussen met deelnemers aan uit Nederland. Iedereen wordt welkom geheten op het terras bij de gondel, we krijgen een overzicht van het programma van deze week, allemaal een eigen goodie bag en je hoort in welke groep je bent ingedeeld en van wie je les hebt.

We zien bekende gezichten, maken kennis met mensen die we alleen via sociale media 'kennen' en ontmoeten ook veel nieuwe mensen.
Dinsdag is de eerste dagvan de lessen; Pien en ik hebben skiles met een klein groepje anderen en een Zwitserse skileraar. Guus heeft snowboardles en Jörg gaat eerst mee om te kijken of er hulp nodig is. Net als gisteren gaat het snowboarden hard en daadoor gaat het vallen ook hard, heel hard ....... Aan het einde van de ochtend is Guus al helemaal kapot en is het tijd voor pauze. Het opstaan na het vallen en met het snowboard weer omhoog lopen door de sneeuw kost zo ontzettend veel energie. Gelukkig staat het zonnetje hoog aan de hemel en is er plaats genoeg om te pauzeren. Jörg en Guus komen met allerlei mensen aan de praat terwijl ze buiten zitten. Een van hen is Frank Jol, maker van orthopedische voorzieningen. Met zijn team gaat hij door waar anderen stoppen. Met hem hebben ze het over het snowboarden en vooral het vele en harde vallen. Hij denkt dat skiën wel een optie is. Guus is nog niet overtuigd en gaat toch nog weer snowboarden 's middags. Ook de volgende dag probeert hij het nog weer. Na de zoveelste harde val is hij het toch echt zat. Met Jörg zijn schoenen en ski's gaat hij proberen of hij kan skiën. Op de kinderweide samen met Roxy proberen, proberen en nog weer proberen. Uiteindelijk gaat het best redelijk en kan hij een beetje glijden, een bochtje maken en als hij geluk heeft weer met een kleine sleeplift omhoog. Net zo vaak heeft hij geen geluk en valt hij. Voordat hij dan weer rechtop staat, de ski's weer onder heeft en weer met de sleeplift omhoog is ....... En toch blijft hij lachen!

Gunnen
Jörg en ik zien natuurlijk zijn enorme worsteling en we vragen ons af: "Hoelang gaat bij dit nog volhouden?" We liggen er wakker van. Je gunt hem zoveel meer; net als wij ook doen, met de gondel omhoog en dan van de hoge pisten naar beneden skiën. Maar hoe dan? Met snowboarden en skiën gaat dit niet zomaar lukken. Als het ooit gaat lukken dan zal het zeker nog heel veel oefenen kosten. Hoe kan hij met minder inspanning en minder vallen toch skiën en van de pistes af? De oplossing ligt hier voor de hand met het zitskiën. We polsen Guus of hem dat wat lijkt en vragen na of er mogelijkheden zijn om dit te proberen. Aan het einde van de ochtend is het geregeld, er is een zitski en een begeleider, Guus gaat dus met de zitski. Zijn begeleider, Thijs Jol, is een jonge enthousiaste vent, no-nonsens en zeker niet bang. Hij heeft dit nog nooit eerder gedaan vandaar dat Jacqueline, vanuit de organisatie, mee omhoog gaat om zowel Guus als Thijs instructies te geven. Guus gaat meteen met de sleeplift omhoog en straalt nu al van oor tot oor. Als ze na een hele tijd weer naar beneden komen skiën zien we alleen maar lachende gezichten en dikke duimen. "Dit is zo gaaf, ga ik verder mee," zegt Guus. Er valt een last van ons af en wij genieten samen met hem. Guus heeft geen tijd meer om te kletsen, hij wil met de lift omhoog, klaar voor de volgende afdalingen. Aan het einde van de middag is hij bekaf maar heeft zoveel plezier gehad, steeds meer controle, steeds meer zelf doen, plat door de bocht en noodstoppen geoefend. Dit is wat bij wil en waar hij van geniet!

Uitdagingen en grenzen opzoeken
Vrijdag, de laatste dag alweer. Pien en ik gaan vandaag niet mee met de skiles. We gaan samen met Jörg skiën en kijken hoe het Guus vergaat. Hij is er alweer helemaal klaar voor en zit als een van de eersten in de zitski. Samen met Thijs gaat bij weer omhoog met de sleeplift. Na de eerste afdaling komt hij breed lachend naar beneden. Hij gaat samen met een aantal andere zitskiërs en hun begeleider, een instructeur van de VGW en Paralympisch zilver en brons winnaar van Beijing, Niels de Langen met de gondel naar de hoogste piste van Saas Grund; Hohsaas op 3142m. Wij kijken elkaar aan en moeten stiekem wel een beetje lachen. Wat heeft dit goed uitgepakt en super dat hij zo geniet! De afdaling was geweldig, met vallen en ok weer opstaan zijn ze samen skiënd beneden gekomen. Wat een ervaring, nieuwe vaardigheden ontdekt en weer grenzen opgezocht.
Bij de afsluiting van de Mentelity Games worden vijf mensen naar voren gehaald en geroemd om hun houding. Ze krijgen een prachtig beeldje met de tekst "Star of Mentelity." Guus krijgt één van de beeldjes om zijn wilskracht, doorzettingsvermogen en veerkracht! Wauw, trots!!

Bedankt alle lieve mensen die dit mogelijk hebben gemaakt! Het was fantastisch, volgend jaar zijn wij er zeker weer bij! 

"Volg je passie en ga iets doen wat je echt leuk vindt"

"Denk in mogelijkheden in plaats van beperkingen" 

- Bibian Mentel - 

Sms DROOM naar 4004 en steun de droom van Bibian