Ronald McDonald

De eerste nacht in Groningen hebben we niet geslapen. Te veel emoties om een oog dicht te kunnen doen. Vanaf maandag 17 december is er voor ons een kamer geregeld in het Ronald McDonald huis. Van de kamer van Guus tot de deur van het huis is ongeveer 10 minuten lopen. Eerst denk je: “Dat ga ik echt niet doen, dat is veel te ver weg.” Maar met z’n drieën ’s nachts bij Guus blijven kan ook niet. 

Wandeling 
Met speciale tegels is de weg van het UMCG naar het Ronald McDonald huis aangegeven. Buiten ga je linksaf om het ziekenhuis heen. Het UMCG bestaat uit vier gebouwen die met elkaar verbonden zijn. Het laatste gebouw is het Beatrix kinderziekenhuis met op de derde verdieping de kinder-IC. De kamer van Guus kijkt uit op de weg waar wij langslopen. Aan de buitenkant zie je alleen maar ramen en lijkt het allemaal op elkaar. Wij hebben Guus zijn judopak en scouting blouse voor het raam van zijn kamer gehangen. Nu herkennen we zijn kamer ook van de buitenkant. Iedere keer dat we hier lopen zegt Jörg: “Kom op hè Reinders, we laten ons hier in Groningen niet op de kop zitten.”

Een thuis ver van huis 
We worden hartelijk ontvangen en het voelt meteen goed. Het huis heeft achtentwintig kamers die allemaal bezet zijn. Er zijn hier nu dus zevenentwintig andere families met zorgen, angst en verdriet. Wij krijgen een kamer op de eerste verdieping. Voor Pien wordt een extra bed bijgezet. Het is een net een hotelkamer, maar toch anders. Beneden is de ruimte in tweeën verdeeld. Aan iedere kant kasten met borden en kopjes, kookgedeeltes en afwasmachines. Bij iedere kamer hoort een diepvrieslade, een voorraadlade en een gedeelte van de koelkast. Beneden kun je ook zitten om te eten of voor een kop koffie. Op iedere etage is een woonkamer met hoge tafel en stoelen en een zitgedeelte met televisie. Je bent zelf verantwoordelijk voor je boodschappen, maaltijden en het schoonhouden van je kamer. Samen zorg je dat de keuken netjes blijft, de afwasmachine wordt ingepakt en weer uitgepakt. We kunnen in het huis ook vrienden en familie ontvangen. Het is fijn om hier mensen te zien. Je kunt hier rustig zitten en hoeft niet bang te zijn dat Guus er iets van meekrijgt.

Regelmaat 
Wij zitten vaak aan dezelfde tafel. We zijn niet echt op zoek naar gezelschap, we hebben genoeg aan onszelf en elkaar. Op een gegeven moment raak je toch met mensen aan de praat. Mensen vragen naar onze situatie en wij vragen andersom naar hun situatie. Geen situatie is gelijk en toch zijn er veel overeenkomsten. Je bent ouder van een kind met een (levensbedreigende) ziekte. Je bent lotgenoten en ervaart dezelfde spanning en verdriet. Je leeft mee en weet wanneer er iets belangrijks of spannends gaat gebeuren met een kind. We worden geleefd en zijn afhankelijk van alle zorg rondom Guus. De dagen duren eindeloos lang en zijn ook zo weer voorbij. Het huis geeft de rust en de regelmaat die wij nodig hebben in deze onzekere tijd. Het lukt ons al vrij snel om een soort ritme te pakken. Dit ritme geeft ons houvast.

Kinderfonds 
Het Ronald McDonald Kinderfonds zorgt er al 35 jaar voor dat zieke kinderen en hun familie dicht bij elkaar kunnen zijn. Zieke kinderen voelen zich beter met hun ouders, broertjes en zusjes in de buurt. Ouders houden de zorg beter vol met een rustplek dicht bij hun zieke kind. In twaalf Huizen logeren ouders, broertjes en zusjes op loopafstand van het ziekenhuis. In twaalf Huiskamers, midden in de ziekenhuizen, kunnen families in huiselijke sfeer even ontspannen. In drie vakantiehuizen vinden gezinnen met een zorgintensief kind nieuwe energie. Het Ronald McDonald Kinderfonds krijgt geen overheidssubsidie en functioneert dankzij de bevlogen inzet van onmisbare vrijwilligers, betrokken donateurs, sponsors en partners.

Vrijwilligers 
Vrijwilligers maken van het Huis een warme, huiselijke plek voor ouders, dichtbij hun zieke- en of zorgintensieve kind in het ziekenhuis. Ze houden het huis schoon en netjes. Contact met de gasten is een bijzonder onderdeel van het werk. Wanneer nodig zijn vrijwilligers een luisterend oor voor ouders, drinken ze een kop koffie met hen, of doen een spelletje met kinderen. De Ronald McDonald Huizen draaien dankzij ruim 2000 vrijwilligers. De vrijwilligers zijn zeven dagen per week, 365 dagen per jaar aanwezig. Je wilt hier niet zijn maar als het niet anders kan is het een fijne en warme plek. Een plek met zeer betrokken vrijwilligers en management.