Judovereniging THAG

Bekroning
Eén keer in de week trainen wordt al snel drie keer per week trainen. De eerste wedstrijden zijn clubwedstrijden. Daarna worden het regionale en later zelfs landelijke wedstrijden. Guus heeft op fantastische toernooien gejudood en mooie prijzen gewonnen. In oktober 2018 heeft hij op een toernooi in Drachten zelfs de Kingsbeld gewonnen. Hier had hij zijn zinnen op gezet. Achteraf een geweldige bekroning op zijn jonge judo carrière.

Structuur
Onze week heeft lange tijd een vaste structuur gehad met school, scouting, judo training en judowedstrijden. Judo wordt een onderdeel van wie je bent en met wie je omgaat. Sport heeft een grote plek in het leven van ons. Ineens is alles anders. Guus heeft na zijn ongeluk veel moeten inleveren en aanpassen. Het is verdrietig om niet te kunnen doen wat je wilt. Judoën zit wel in zijn hoofd, alleen nu nog ver weg. Er zijn eerst andere doelen. Guus wil kunnen rennen en springen.

Kriebelt
Eind vorig jaar heeft Guus een keer op de mat gestaan. Proberen, kijken en voelen hoe het gaat. Het gevoel is er wel alleen de uitdaging is te groot. Door de beperkte inzet van de linkerarm en -hand is het vastpakken van de tegenstander niet gemakkelijk. Ook het vallen en opstaan is moeilijk. Het kost te veel energie en geeft geen plezier. Guus gaat eerst verder werken aan zijn balans. Hij is fanatiek en werkt keihard. Thuis doet hij iedere dag oefeningen vanuit de reflextherapie. Met fysiotherapie en fitness worden de spieren sterker en de bewegingen flexibeler. Door te zwemmen worden de spieren ook steeds sterker en het uithoudingsvermogen vergroot. Het blijft echter kriebelen bij Guus en hij wil het judoën weer proberen.

Unieksporten.nl
Op de site Unieksporten.nl ga ik zoeken naar judo voor jongeren met een fysieke uitdaging. Gelukkig zijn er clubs die dit aanbieden en we hebben contact met judoclub Jindo in Doetinchem. Deze club heeft een nieuwe groep voor jongeren met een fysieke uitdaging. Op een zaterdagmorgen gaan we die kant op. Guus is samen met nog vijf andere jongens en twee begeleiders. De andere jongens hebben weinig ervaring met judoën. De begeleiders zijn zeer ervaren judoka’s. De warming up is pittig voor Guus. Hardlopen en oefeningen als de kikkersprong en tijgeren lukken niet zo goed. De technieken en het inzetten van de worpen gaan redelijk goed. Guus lijkt eigenlijk best tevreden. Eenmaal terug in de auto is hij wel meteen duidelijk: “Ik ben blij dat ik ben gegaan maar ik ga nooit weer. Ik wil gewoon naar de THAG.”

THAG-wedstrijdgroep
We hebben maar één ding te doen. Contact opnemen met de trainers en overleggen of Guus kan trainen. Uitgelegd dat hij fysiek nog behoorlijke uitdagingen heeft. “Gewoon komen” wordt er gezegd. De trainers staan er positief in. Guus begint bij een recreatieve groep in Almelo. Na een paar keer vindt hij dit niet leuk. Guus wil “gewoon” trainen bij zijn oude groep op de zondagmorgen, de wedstrijdgroep. Deze groep traint meerdere keren per week om te kunnen schitteren op wedstrijden en toernooien. In deze groep wordt harder en fanatieker getraind. Guus is jaren een gedreven judoka van deze groep geweest. Nu is alles anders. Het is even een keiharde confrontatie en flink afzien. Gelukkig geeft Guus niet op. Hij doet “gewoon” mee en geniet zelfs. Aan het einde van de training heeft hij het zweet op z'n neus staan. Judoën geeft hem een goed gevoel. Naast alle verplichtingen is dit een mooie, verdiende ontspanning.

Mogelijkheden
Guus weet heel goed wat hij wil en vooral ook hoe hij het wil. Hij gaat geen uitdaging uit de weg en wil altijd meer. Wij luisteren en zoeken naar mogelijkheden. Niet alles lukt, sommige dingen hebben meer tijd en oefening nodig. De grens van het herstel is nog niet bereikt. Alle reden dus om door te gaan.