De scholen beginnen weer

De spandoeken met de bekende slogan van Veilig Verkeer Nederland zijn weer opgehangen. Aan alles komt een einde, zo ook aan deze zonnige zomervakantie. Natuurlijk heeft niet iedereen zin om weer naar school te gaan, gelukkig is er geen keuze en moeten leerplichtigen gewoon naar school.
Voor Guus is het anders, hij wil juist graag naar school maar kan niet vanaf begin dit schooljaar onderwijs volgen.

Onzekere toekomst 
Vanaf april weten wij dat Guus geen regulier onderwijs meer kan volgen. Hij kan dus niet terug naar Canisius in Tubbergen. Guus baalt verschrikkelijk en is intens verdrietig. Alles is al anders en nu wordt ook zijn onderwijs toekomst nog op de kop gezet. Samen hebben we even tijd nodig om dit nieuws te laten bezinken. Guus zegt direct: "Ik ga niet naar de Roessingh school." De korte periode dat hij hier is geweest in 2019 heeft een enorme negatieve impact op hem gehad.

Schouders eronder
Bij de pakken neerzitten en wachten tot er iemand belt en een passende oplossing wordt aangedragen heeft geen zin. Dus hup de schouders eronder en op zoek naar een geschrikte plek waar Guus onderwijs kan volgen.
In de rapporten van Klimmendaal revalidatiecentrum en BreinSupport staan veel aandachtspunten en adviezen die wij meenemen in onze zoektocht. Het allerbelangrijkste en ook het meest moeilijke advies voor een school is de 1-op-1 instructie en begeleiding die Guus nodig heeft. In onze regio zijn geen specifieke scholen die lesgeven aan jongeren met hersenletsel.
Vanuit onze drive en instelling dat we alleen het beste willen voor Guus hebben we wel ideeën; thuisonderwijs maar dan niet thuis. Zowel voor Guus als voor ons is het goed dat hij op een plek is buitenshuis. Een andere omgeving met andere jongeren om ook te leren van elkaar.

Stayble
We komen in contact met Mirjam Braakhuis, docent en eigenaresse van Stayble leerboerderij in Mander (ongeveer één kilometer van ons huis). Wat Stayble uniek maakt is dat zorg, het onderwijs en het bedrijfsleven in één wordt aangeboden. De leerboerderij is niet het eindpunt van de deelnemers maar juist het begin van een mooie leerreis. Bij Stayble geloven ze erin dat iedereen een talent heeft en wanneer dit talent wordt gevonden en daarop wordt ingezet dan groeit iemand sowieso.
Stayble biedt op maat gericht onderwijs juist omdat iedereen op zijn eigen manier leert. Er wordt gewerkt met aandacht, oplossingsgerichtheid en met een afwisseling tussen inspanning en ontspanning. Er is persoonlijke aandacht voor de deelnemer; hoe zit iemand in zijn vel en wat is er eventueel extra nodig? De deelnemer wordt uitgedaagd en gemotiveerd om zo het beste uit zichzelf te halen.
Een groot voordeel van Stayble is dat Guus er zelf met de fiets naar toe kan, dit geeft veel zelfstandigheid. Daarnaast heeft hij sociale contacten met mensen uit de directe omgeving, mogelijkheid tot afwisseling en niet onbelangrijk er is flexibiliteit qua tijden. Als het dan 's morgens even tegenzit kan hij iets later komen of eerder weg als de vermoeidheid te veel wordt.
Wij maken een afspraak met Mirjam en vertellen wat Guus nodig heeft en hoe wij dit voor ons zien. We krijgen een rondleiding bij Stayble en zijn enthousiast over de faciliteiten en mogelijkheden. De volgende stap is dat we Guus vertellen over Stayble. Hij is positief en we gaan samen met hem nog een keer kijken. Hij kan Mirjam helder en duidelijk vertellen wat hij leuk vindt, niet leuk vindt en wat hij nodig heeft om onderwijs te kunnen volgen.

Plan
Stayble is geen onderwijsinstelling en mag daarom geen toetsen en examens afnemen die recht geven op een diploma. We weten niet of Guus in staat is om examen te doen en een diploma te halen. Om deze optie wel open te houden hebben we een plan.
We willen graag dat Guus leerling blijft bij Canisius maar onderwijs krijgt bij Stayble. Zo heeft Stayble de beschikking over het juiste lesmateriaal, een volledig lesprogramma, een aanspreekpunt binnen het onderwijs en Guus kan toetsen maken en examen doen.

We leggen ons plan voor aan Marieke van der Ent, onze casemanager hersenletsel die helpt en ondersteunt bij deze complexe vraagstukken. Ze ziet wel mogelijkheden en wil daarom een overleg plannen met: Canisius Tubbergen, de jeugdconsulent van de gemeente Tubbergen/ Dinkelland, Wies Schelhout (ambulant begeleider bij BreinSupport in Arnhem), Mirjam Braakhuis (Stayble) en wij als de ouders.
Marieke vraagt vooraf aan Canisius of er iemand van het Samenwerkingsverband en/of leerplichtambtenaar moet aansluiten bij het gesprek. Dit is niet nodig en deze worden dan ook niet uitgenodigd.
Maandag zestien mei is het eerste gesprek met de uitgenodigde partijen. Als wij vertellen dat Guus geen regulier onderwijs meer kan volgen en we daarom moeten kijken naar andere mogelijkheden is iedereen stil. Uiteindelijk vertellen we wat ons plan is. Eigenlijk ziet iedereen mogelijkheden en is enthousiast. Natuurlijk moet de aanwezige van het Canisius overleggen met de achterban of dit plan haalbaar is. BreinSupport krijgt een regiefunctie die ervoor moet zorgen dat Canisius, Stayble en Guus goed met elkaar kunnen samenwerken en gemaakte afspraken worden nagekomen. Canisius maakt een afspraak met Mirjam voor een rondleiding bij Stayble. Over de financiering moet nog gesproken worden.

Wij willen graag dat Guus alvast naar Stayble gaat om te wennen. De jeugdconsulent vindt dit een goede optie en zorgt dat dit geregeld wordt. De gemeente bekostigd vier halve dagen per week op basis van dagbesteding. 

Maandag dertien juni hebben we een vervolggesprek waarbij Marieke nogmaals aan Canisius vraagt of er iemand van het Samenwerkingsverband en/of leerplichtambtenaar moet aansluiten. Dit is wederom niet nodig en deze worden dan ook niet uitgenodigd. Tijdens dit overleg is nog steeds iedereen enthousiast. Vanuit Canisius wordt aangegeven dat er een aanspreekpunt voor Stayble kan komen en zelfs een mentor voor Guus. Ook wordt er weer over de financiën gesproken. Het Samenwerkingsverband heeft de beschikking over voorzieningen die kunnen worden aangesproken bij zogenaamde zorgleerlingen. Wies Schelfhout en Canisius gaan samen praten met Samenwerkingsverband over deze voorzieningen. 

Eind juni worden we gebeld door Marieke van der Ent, ze valt meteen met de deur in huis. Er is geen samenwerking mogelijk met Canisius en Samenwerkingsverband. Er zijn geen afspraken tussen Samenwerkingsverband en Stayble. Stayble is geen onderwijsinstelling maar dagbesteding. Guus kan 'gewoon' naar scholen waar al een samenwerking mee is: OCR (Roessingh school in Enschede) en Erve Olde Meule in Hengelo. Vervoer wordt geregeld en betaald door de gemeente. Er wordt ook nog gezegd dat wij als ouders geen contact hebben gezocht en niets hebben overlegd .........
Dit valt ons natuurlijk rauw op het dak, hier zijn we helemaal niet op voorbereid.  

We gaan online kijken naar de opties die geboden worden. Het OCR valt af omdat Guus hier echt niet naar toe wil. Erve Olde Meule heeft op de website staan dat ze een school zijn voor leerlingen met ernstige psychiatrische problematiek. Niet echt passend voor Guus, vinden wij .........

Mirjam zoekt contact met Samenwerkingsverband. Ze wil graag weten hoe Stayble en het Samenwerkingsverband wel kunnen gaan samenwerken. Wat is daarvoor nodig?
Na anderhalve week heen en weer mailen heeft ze een afspraak voor eind september. Na nog één telefoontje kan ze de volgende dag al komen. Er volgt een goed gesprek. Het wordt duidelijk dat er een BRIN-nummer ontbreekt bij Stayble. Dit is registratienummer dat iedere onderwijsinstelling krijgt. Stayble is geen onderwijsinstelling dus ook geen nummer. Het was vanaf het allereerste gesprek al duidelijk dat Stayble geen onderwijsinstelling is vandaar ook ons verzoek om te kunnen samenwerken met Canisius.
Eind september zijn er vervolggesprekken tussen Stayble, een andere voorgezet onderwijs school en Samenwerkingsverband om te kijken of er toch een samenwerking mogelijk is. Tot die tijd zijn er geen financiën om Guus onderwijs te laten volgen bij Stayble.

Verantwoordelijkheid
Guus heeft het ontzettend naar zijn zin bij Stayble. Hij vindt de werkzaamheden leuk om te doen en heeft goed contact met de andere deelnemers en begeleiders. Over één ding is hij heel duidelijk; hij ziet voor zichzelf geen toekomst in de vorm van dagbesteding, hij wil onderwijs volgen. Hij is leergierig en super gemotiveerd.

Guus heeft hier niet om gevraagd. Door een ernstig auto-ongeluk heeft hij blijvend hersenletsel. Dit heeft zichtbare en veel niet zichtbare gevolgen voor hem. Alles is anders, niets gaat gemakkelijk! Zijn jeugd en zijn toekomst zijn niet te vergelijken met andere jongeren van zijn leeftijd. 

Door steeds meer kennis, ontwikkeling en expertise in de wetenschap en zorg worden we bijna "onsterfelijk." Kosten noch moeite zijn gespaard om Guus in leven te houden. Hij is ontwaakt uit coma en bij bewustzijn gekomen, hij heeft daarna alles opnieuw moeten leren en weet niet van opgeven.
Het is inherent aan de "onsterfelijkheid" dat er geld nodig is voor voorzieningen. Voorzieningen zoals: zorg, begeleiding, vervoer, onderwijs, wonen en vrije tijd. Guus is niet de Guus die hij was voor het ongeluk. Hij heeft extra hulp en begeleiding nodig om zijn leven te kunnen leven zoals dat nu bij hem past.

Als ouders is het onbegrijpelijk en onverteerbaar dat wij na de acute ziekenhuisopname en revalidatietrajecten van Guus nu voor alles wat hij nodig heeft alleen maar moeten vechten en ons constant moeten verantwoorden.
Het gaat alleen maar om: regels en wetten, systemen, machtsvertoon, niet buiten de lijnen kunnen denken, geen verantwoording durven en willen nemen, afschuiven en uiteindelijk draait dus alles om geld!

En nu? Moeten wij dan nu een lening afsluiten of een crowdfund actie starten om te zorgen dat Guus onderwijs kan volgen bij Stayble. Wat zou jij doen als het jouw kind was? 

"Wat komen we veel moeilijkheden tegen op dit pad,"
zei Kleine Draak
"Inderdaad," beaamde Grote Panda,
"Maar we hebben van allemaal iets geleerd.

En bedenk hoe mooi het uitzicht zal zijn
als we de top bereiken."

Uit het boek Grote Panda en Kleine Draak van James Norbury