Tetje Veldhuis - Rouwbegeleider Praktijk Lichthuis -

Ik raakte betrokken bij het verhaal van Guus en jullie gezin doordat Marike in december 2021 bij praktijk Lichthuis aan de bel trok. Marike gaf aan overbelast te zijn door het thema 'levend verlies' in haar leven, haar gezin en haar omgeving.
Elke dag opnieuw heeft zij te dealen met een veranderd leven, een ander gezin met andere thema's dan toen er nog geen 'beperking en verlies' waren.
Het ongeluk van Guus raakte en raakt daarmee aan alle gezinsleden en hun onderlinge relaties. Van ouders vraagt dit erg veel, zie ik steeds weer in mijn praktijk. En dat is niet zo gek. Zij hebben te maken met een leven dat voorgoed veranderd is en hebben zich daar elke dag toe te verhouden.
De buitenwereld echter heeft vaak geen idee. Wel dat het ongeluk, in het geval van Guus, ernstig en heftig was maar niet dat met het herstel van Guus ook de realiteit kwam van: 'voorgoed anders en niet weten hoe het verhaal verder gaat.' Een leven met beperkingen, hoop, verwachtingen, teleurstellingen, instanties, frustraties, onmacht, onbegrip, vechten en vooral heel veel verdriet.
Dat is voor de buitenwereld ook vaak niet te snappen en voor te stellen en daarom is het mooi dat het verhaal van Guus gedeeld wordt. Want dit verhaal gaat óók over veerkracht, humor, creativiteit, vrienden, dingen die wél lukken.
In mijn gesprekken met Marike zag ik dat ook terug, hoe naast verdriet en frustratie er ook ruimte kon zijn voor reflectie en lachen om jezelf en die idiote bureaucratie.
Dat is hoe het gaat als je te leven hebt met rouw en hetgeen er niet meer is en misschien ook nooit meer zal zijn: de rouw toelaten maar daarnaast ook het leven zo goed mogelijk leven. Guus heeft twee mooie ouders getroffen die voor hem én Pien door het vuur gaan.

Maar het blijft onverdeeld ongelofelijk treurig hoe partijen langs elkaar heen kunnen werken, geen verantwoordelijkheid nemen en vooral niet buiten de kaders durven te kijken.
Mensen die op durven staan en zeggen dat het anders moet en daar dan vorm aan geven, dáár mogen er meer van zijn.

"Wat is het moedigste dat je ooit hebt gezegd?" vroeg de jongen 

 
"Help," antwoordde het paard

Uit het boek: 'De jongen, de mol, de vos, en het paard' van Charlie Mackesy