Eind februari 2019, een nieuwe opname op de VIN (Vroege Intensieve Neurorevalidatie) in Leijpark, Tilburg. Jong, vol in het leven, sportief. Aangereden tijdens een wandeling met het gezin. Wat moet dat verschrikkelijk zijn als ouders en zus om het ongeluk van zo dichtbij mee te maken, schiet er door me heen. 

Na me ingelezen te hebben, ga ik naar Guus toe. De eerste behandeling bestaat uit kennismaken, reageert Guus op mijn binnenkomst, op aanspraak, op aanraking? Heeft Guus de ogen open, zoekt hij me op, volgt hij mij door de ruimte? Is er sprake van actieve motoriek in bijvoorbeeld de armen of benen? En natuurlijk kennis maken met de familie. Met hen die Guus het hele traject tot nu toe van dichtbij hebben meegemaakt en die ook dit komende traject intensief betrokken zullen zijn. Ik geef uitleg over de inhoud van de fysiotherapie de komende tijd. We betrekken de ouders/ familie zoveel mogelijk bij de therapie, mits dit voor hen ook akkoord is. Familieleden zijn immers de bekende gezichten en stemmen voor Guus en voor hen is het vaak ook fijn om actief betrokken te worden en hulp te kunnen bieden bij een therapie.  

Al direct krijg ik een positief beeld van Guus. Hij laat spontane motoriek zien in de rechterzijde, zoekt me op in de ruimte en volgt me door de ruimte. Ook de familie geeft mij een positieve indruk. Betrokken, prettig in omgang en heel helpend in de behandeling. De weken die volgen oefen ik, samen met collega’s en familie, intensief met Guus. Door de weken heen zie je zijn blik veranderen, is er meer emotie zichtbaar bij Guus en later zelfs communicatie. Ook motorisch maakt Guus grote stappen qua ontwikkeling. We trainen de grof-motorische activiteiten zoals zitten, rollen en staan. Maar ook gerichte bewegingen met de voet, het been en de arm. Guus kan steeds meer laten zien. We kunnen bijvoorbeeld dubbeltaken trainen: in stand activiteiten op vraag uitvoeren met de arm of cognitieve opdrachten uitvoeren. Guus wordt steeds sterker en meer bij bewustzijn! Binnen een aantal weken wordt hij zelfs al bij bewustzijn verklaard. 

Guus blijft nog een aantal weken op de VIN totdat er plek is in de revalidatie en hij ook helemaal klaar is om te gaan revalideren. Intussen oefenen wij verder en maakt Guus nog mooie stappen. We hebben allemaal het idee dat Guus ver gaat komen in de revalidatie. Door de goede dingen die hij al laat zien en de grote stappen die hij met de dag maakt. Maar ook door de onvoorwaardelijke steun en het uithoudingsvermogen van zijn gezin. Als ik de foto’s en filmpjes voorbij zie komen wat Guus op dit moment allemaal weer kan…… Dat is wellicht nog wel meer dan verwacht. Keer op keer weer prachtig om te zien!

Guus, wat ben jij een kanjer! Door jouw doorzettingsvermogen maak je nog steeds zoveel stappen vooruit en leer je nog elke dag weer bij. Dat alles was natuurlijk niet mogelijk zonder jouw ouders en zus Pien als grote steun, hulp en motivatie. Ga zo door samen! Er zullen ongetwijfeld in de toekomst dingen voorkomen die niet lukken en/of niet haalbaar zijn.  Houdt op die momenten vast aan alles wat jullie samen al bereikt hebben, pas je plannen aan en geniet van alle mogelijkheden samen!